เหมันตฤดู - ให้โอกาส
เหมันตฤดู
ฤดูหนาว
ให้กล่าวธรรมโดยบท
สอนธรรมโดยให้ว่าพร้อมกันกับตน คือว่าขึ้นพร้อมกัน จบลงพร้อมกัน (สิกขาบทที่
๓ แห่ง
มุสาวาทวรรค ปาจิตติยภัณฑ์)
ให้ทานโดยเคารพ
ตั้งใจให้อย่างดีเอื้อเฟื้อแก่ของที่ตัวให้และผู้รับทานไม่ทำอาการดุจทิ้งเสีย
ให้นิสัย
ดู นิสัย
ให้ลำบาก
ดู วิเหสกกรรม
ให้โอกาส
ดู โอกาส