|
วิ
ถี เ ย็ น ใ จ
|
|
|
โดย
ส.สร้อยดาว
****************** |
|
| การที่ใครติติง หากทำด้วยเจตนาเมตตา ก็เป็นบุญของเขา เราควรอนุโมทนา | |
| หากทำด้วยจิตไม่ชอบใจ หมั่นไส้ถือสา ก็เป็นบาปของเขา เราควรเมตตา | |
| เมื่อยังมีชีวิตต้องเผชิญความคิดเห็นที่แตกต่างและคนที่สวนทาง เพียงเรารู้ชัดที่ | |
| เราคิดเห็นเป็นไปเพื่อประโยชน์
และทางที่ก้าวไปมิใช่เพื่อตกต่ำ หรือทำให้ใครเสียหาย ได้โทษ ยังต้องหวั่นไหวกังวลใดอีก |
|
| พึงรู้ให้แจ้ง
ๆ ๆ กระทำให้จริง ๆ กระทั่งจิตเราเบาสบาย เห็นมิใช่หรือ บทเรียนมีมากในโลกนี้ ผู้ไม่เศร้าโศก ไม่ปวกเปียกป้อแป้ จึงหยัด |
|
| ยืนอยู่อย่างผู้แน่
ประเสริฐ ประสบความสำเร็จ แล้วคนไม่น้อยก็เห็นคล้อยตามเขา ชื่นชมเขา เอาเขาเป็นแบบอย่าง |
|
| เมื่อโลกสอนให้เห็นเช่นนี้ ไฟในการทำดีต้องไม่โรยรา ทุกถ้อยวาจาของคนไม่- | |
| ชอบใจ
ก็เก็บเอามาเป็นไฟในการสร้างสรร ทำทุกคืนวันให้เปี่ยมคุณค่า แปรโจทย์ที่มีมาให้ เป็นพลัง |
|
| ชีวิตนั้นเล็กน้อย ยึดถือหลงใหญ่ หลงได้ดั่งใจอะไรนัก แม้เรื่องราวแสนแปด- | |
| ล้านเก้าก็ประดุจจุดรา ซ้ำผ่านมาเพื่อผ่านไป ต้องหวาดเกรงหวั่นกลัวอะไร | |
| เพียงทำใจไม่ให้เสียศูนย์
ยังจะมีอะไรให้สูญเสีย เพียงยิ้มเย็นสงบอยู่ ทุกผู้แสดงอะไรใส่ก็ดูไป ใครยังจะบ้ามาอวดซ่า |
|
| ทำร้าย ทำลาย ทำบาปกับเราได้.... | |
| ทุกเรื่องต้องผ่านพ้น
ทุกคนจะรู้ค่า ทุกขณะจิตควรอยู่ด้วยเมตตาและปัญญาที่เปี่ยมล้นด้วยคุณธรรม |
|
| แล้วเราจะรู้ว่า
ทุกวันเวลา ทุกขณะจิต ล้วนเปลี่ยมล้นด้วยความสงบสุข เย็นใจ สบายใจ ไม่มีสิ่งใดที่จะสามารถมาสร้างความทุกข์ให้แก่เราได้ แล้วความสุข ในโลกทั้งโลกก็จะเป็นของเราอย่างแน่นอน |
|
|
***************************
|
|
| กลับไปหน้าแรก | |