ข้อคิดในการจัดงานวันเกิด
**********
งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่ใครคนนั้น
ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินกมล
วันเกิดตนชีพสั้นเร่งวันตาย
ณ มุมหนี่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้
หญิงแก่แก่ซึ่งหงอยและคอยหาย
โอ้วันนี้ในวันนั้นอันตราย
แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
วันเกิดลูกนั้นคล้ายวันตายแม่
เจ็บท้องแท้สักเท่าไรก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มครรภ์จะคลอดรอดเป็นคน
เติบโตจนมาบัดนี้นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียรขาดใจในวันนั้น
กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส
ได้ชีพแล้วก็หลงระเริงใจ
ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
ไฉนหนอเขาเรียกกันว่าวันเกิด
วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า
คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา
ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกแท้
เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดหนา
แล้วหันมาคุกเข่ากราบเท้าแม่
ควรคิดถึงพระคุณอบอุ่นแท้
อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว
**************************
คณะผู้จัดทำเว็บ ไม่มั่นใจว่าเป็นบทประพันธ์ของท่านผู้ใด แต่ก็ขอขอบพระคุณในแนวความคิด
ดังกล่าว ซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ถูกตามหลักวัฒนธรรมไทยของเรา ซึ่งในปัจจุบัน ค่อนข้างจะหายาก
เสียเหลือเกิน จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่ในเว็บนี้ คุณความดี หรือบุญกุศลเกิดขึ้นหลังจากที่ได้
้อ่านบทกลอนนี้แล้วเกิดฉุกคิด และกระทำความดีสมกับที่เป็นลูก ขอมอบให้แด่เจ้าของบทกลอนน
ี้

กลับไปหน้าแรก

กลับไปหน้า Web วัดท่าไทร